Η βλεφαρόπτωση αποτελεί μία πάθηση των βλεφάρων κατά την οποία ο ασθενής αδυνατεί να ανοίξει καλά το ένα ή και τα δύο μάτια του.
Οι αιτίες της βλεφαρόπτωσης είναι ποικίλες. Έτσι μπορεί να οφείλεται σε:
1. χαλάρωση της απονεύρωσης του ανελκτήρα μυ που επέρχεται με την ηλικία (εκφυλιστική).
2. σε όγκους της περιοχής (μηχανική).
3. σε πάρεση κάποιου νεύρου (παραλυτική).
4. σε ανωμαλία του μυός που σηκώνει το βλέφαρο από τη γέννηση (συγγενής) ή
5. σε κάποια μυοπάθεια (π.χ Μυασθένεια Gravis).
Ο ασθενής αντιλαμβάνεται ότι δε μπορεί να ανοίξει καλά τα μάτια του (ή το μάτι του) και έχει αρχικά αισθητικό πρόβλημα και στη συνέχεια όταν το βλέφαρο καλύψει την κόρη του ματιού δυσκολεύεται στην όρασή του ενώ μάλιστα πολλές φορές τείνει να γέρνει προς τα πίσω αντισταθμιστικά το κεφάλι του.
Η θεραπεία είναι τις περισσότερες φορές χειρουργική με ειδικές τεχνικές συνήθως υπό τοπική αναισθησία. Η κατάλληλη επέμβαση, και ο βαθμός στον οποίο πρέπει να σηκωθούν τα βλέφαρα, εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία και τα ευρήματα της εξέτασης του ασθενούς.
Η θεραπεία της βλεφαρίτιδας έγκειται κυρίως στη σωστή υγιεινή των βλεφάρων. Η αυστηρή υγιεινή των βλεφάρων είναι απαραίτητη και θα πρέπει να πραγματοποιείται πρωί και βράδυ για τις πρώτες 2-3 εβδομάδες και, στη συνέχεια, τουλάχιστον μία φορά κάθε μέρα επ’ αόριστον για να κρατήσει τη φλεγμονή υπό έλεγχο. Επιπρόσθετα υπάρχουν αντιβιοτικά κολλύρια και αλοιφές που μπορούν να εφαρμοστούν για συγκεκριμένη χρονική περίοδο στα βλέφαρα καθώς και σκευάσματα τεχνητών δακρύων που βελτιώνουν την ποιότητα των παραγόμενων δακρύων και μειώνουν τα συμπτώματα.