Η αμβλυωπία είναι κάθε κατάσταση μειωμένης οπτικής οξύτητας ενός κατά τα άλλα φυσιολογικού ματιού, που δεν βελτιώνεται με τη χρήση γυαλιών και οφείλεται σε μη φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης κατά την παιδική ηλικία. Ένα αμβλυωπικό μάτι αναφέρεται συχνά και ως «τεμπέλικο», ενώ, για να τονιστεί η ανυπαρξία οργανικής βλάβης.
Η αμβλυωπία μπορεί αν οφείλεται σε διάφορες αιτίες. Κυρίως όμως προκαλείται λόγω στραβισμού, μεγάλης διαφοράς στη διάθλαση των δύο ματιών, μεγάλης μυωπία/υπερμετρωπίας ή λόγω κάποιας βλάβης που εμποδίζει το φως να φτάσει στον αμφιβληστροειδή του παιδιού, όπως ο συγγενής καταρράκτης, θολερότητες του κερατοειδούς, μεγάλη πτώση ή όγκοι των βλεφάρων κλπ.
Όσο νωρίτερα διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί η αμβλυωπία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βελτιωθεί ή όραση. Μετά την ηλικία των 7 ετών όμως τα αποτελέσματα οποιασδήποτε θεραπείας είναι συνήθως πτωχά και η όραση παραμένει εφ’ όρου ζωής χαμηλή. Χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα, όπως γυαλιά, θεραπεία κάλυψης του υγιούς ματιού, χειρουργεία στραβισμού και άλλα.