Όγκος είναι η ανώμαλη ανάπτυξη ενός ιστού, και μπορεί να είναι καλοήθης (που συνεπάγεται περιορισμένη ανάπτυξη) ή κακοήθης (που μπορεί να αναπτύσσεται, να εισβάλει και να εξαπλώνεται σε άλλα μέρη του σώματος – «μετάσταση»). Μια πολύ μεγάλη ποικιλία καλοήθων και κακοήθων όγκων μπορούν να εμφανιστούν στα βλέφαρα και στις δομές πλησίον του οφθαλμού.
Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με τη θέση και τη φύση του όγκου. Οι όγκοι των βλεφάρων είναι γενικά ορατοί στον ασθενή, και μπορεί να προκαλέσουν τοπικό οίδημα, εντοπισμένη απώλεια των βλεφαρίδων (μαδάρωση), ερυθρότητα ή ενόχληση του οφθαλμού.
Οι συνηθέστεροι κακοήθεις όγκοι των βλεφάρων περιλαμβάνουν το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (συχνότερο όλων), το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, το καρκίνωμα των σμηγματογόνων αδένων, το μελάνωμα, το λέμφωμα, το καρκίνωμα των κυττάρων του Merkel, και το σάρκωμα Kaposi.
Για να είμαστε σίγουροι για τη διάγνωση, η βιοψία μπορεί να είναι απαραίτητη, αν και σε πολλές περιπτώσεις τυπικών καρκινωμάτων, η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με τη βιοψία. Ωστόσο, όταν ένας όγκος είναι κοντά στα βλέφαρα, λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθετη ανατομική φύση των βλεφάρων, μια βιοψία συχνά προτιμάται πριν από την έναρξη οποιασδήποτε θεραπείας. Η θεραπεία είναι χειρουργική με αφαίρεση του όγκου σε υγιή όρια, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με τη φύση του όγκου.